Neden Türkçe - Why Turkish

Bir noktada benim ve ablamın biz erken bunama kaçınmak istiyorsanız, beynimizin daha fazla stimülasyon ihtiyaç olduğunu fark etti.

Eh, bu biraz aşırı dramatize. Ama biz 40 yaş aşkın devam ederken, biz beynimizde için sert bir meydan okuma ihtiyacı olduğuna karar. Yabancı bir dil öğrenmek, bize zor düşündürüyor.

Yapısı tamamen farklıdır, çünkü Türkçe idealdir.

Arapça kabul edilen bazı kelimeler hariç, kelime en çok farklıdır. Teorik olarak, bir Hint-Avrupa dil öğrenmek için daha kolay olurdu. Ama hayır. Ben Türk seçin ve ablam Kore seçin.

Benim tercihim tamamen şans eseri değildi. Ben bu uzak topraklarda hikayeleri ile büyüdüm.

Dedemin babası, Türkiye'de eğitim gördü. O 12 yaşında Jakarta sol ve yaklaşık 7 yıldır İstanbul'da okudu. O, onun çocukları, dedem Türkçe konuşuyordu.

Dedem ona Türkçe konuşan babası tarafından yetiştirildi. O bizim ailenin çocuğu olarak onunla birlikte Türk kültürünü de getirdi. Biz hiçbir Türk kanı var. Türkiye'ye giden büyük büyükbabam, Tarım, Yemen'de doğdu. Yani benim anne tarafından büyükbabası ilk nesil göçmen oldu.

Malay daha, Türkçe, Fransızca, Arapça, İngilizce ve Hollandaca konuştu ve o da İbranice okudu.

Ayrıca, konuşma dili Mandarin, Urduca ve yerel Malay ve Sundaca konuştu.

O bir ilham kaynağıdır.

Ben her zaman dillerde ilgi var. İngilizce, çok erken tanıtıldı. Benim dedesi bana İngilizce konuşan bir okulda kayıtlı zaman 3 yaşında idi. Lise, Rusça ve Almanca okudu, ama uzun süre değil. Ben kolayca sıkılabilir.

Ancak dil öğrenme genç kolay olduğu gerçeğini kanıtlamak için, ben, birkaç ay Rus dersleri aldı rağmen. Ben bugüne kadar hala Kiril okuyabilirsiniz. Ben, çok sayıda sözcük hatırlamıyorum ama harfleri hatırlıyorum.

Birkaç yıl önce ben Mandarin öğrenmeye çalıştım. Öğrenme stratejisi yanlış. Ben herhangi bir kelime hatırlamamaktadır. Almanca, Fransızca ve İtalyanca ile aynı gidiyor.

Şimdi Türkçe ile tüm farklı. Kaynakları, önümde, öğrenmek için daha sonra benim için hiçbir mazereti yoktur olmalıdır. Benim sorun şimdi benim dinleme ve konuşma becerilerini geliştirmek.

--

At one point me and my sister realised that our brains need more stimulation if we want to avoid early dementia.

Well, that's a bit overdramatising but we decided that we need a tougher challenge for our brains as we go over 40. Learning a foreign language makes us think hard. Turkish is ideal for me because its stucture is totally different. Most of the vocabulary, save for some words adopted from Arabic, are very different. Theoretically, it would be easier to learn an Indo-European language. But no. I choose Turkish, and my sister choose Korean.

This choice was not entirely by chance. I grew up with stories from this distant land. My grandfather's father was educated in Turkey. He left Jakarta at the age of 12 and studied in Istanbul for about 7 years. He spoke Turkish to his children, my grandfather.

My grandfather was raised by his father who at the time spoke Turkish to him. He also brought with him Turkish culture into our family. We have no Turkish blood. My great-grandfather who went to Turkey was born in Tarim, Yemen. So my maternal grandfather was a first-generation immigrant.

Other than Malay, he spoke Turkish, French, Arabic, English and Dutch, and he read Hebrew as well. He also spoke colloquial Mandarin, Urdu and our local Malay and Sundanese.

He is a source of inspiration.

I have always been interested in languages. English was introduced very early, I was 3 when my grandparents enrolled me in an English-speaking school. In highschool I studied Russian and German, but not for long. I was easily bored.

But to demonstrate the fact that language learning is easier when you are younger, although I took Russian lessons for a few months, I can still read Cyrillic until today. I don't remember many words, but the letters are still stuck in my head.

A few years ago I tried to learn Mandarin. The learning strategy was all wrong. I also didn't end up remembering any words. The same goes with German, French and Italian.

Now with Turkish it's all different. The resources are in front of me, then there should be no excuses for me not to learn. My challenge now is to develop my listening and speaking skills.